Yollar?n Sonu

Bilsin cihan ki ben bu cihan?n nesindeyim: Bir ülkünün mehabetinin zirvesindeyim. Dünya denen mezellete dals?n her isteyen; Ben ?rk?m?n ?eref ta?an efsanesindeyim. Herkes bir özleyi?le ya?ar… Ben de öylece Altaylar’?n ve Tanr?da?’?n çevresindeyim. Merdânelikle ?öyle bak?p ayr?l?klara Son menzilin hüzün dolu kâ?ânesindeyim. Art?k veda zaman?na pek fazla kalmad?; Yorgun ve kimsesiz ölümün bahçesindeyim…