Pomruki g?uszy

Rozdrobniona bieszczadzka wioska. Szumi? lasy, szemraj? strumyki, w ?d?b?ach ro?lin perli si? rosa, nad ??kami unosi si? wo? siana. ?ycie toczy si? beztrosko, czas p?ynie wolno. Niespodziewanie rozp?ta?a si? burza; zygzakowate b?yskawice przeci??y niebiosa. Obudzi?y si? g??boko u?pione demony. Zerwa? si? gwa?towny wicher nami?tno?ci, nast?pi? zam?t zmys?ów, cia?o trawi?a gor?czka rozkoszy. Dotychczasowa sielanka zmieni?a si? w koszmar. & bdquo;Ob?awa pod??a?a jej ?ladem. ?cigaj?cy k?uli pikami zaro?la. Na czele pogoni kroczy? Archanio?, dzier??cy w d?oniach roz?arzony miecz. Wódz niebia?skich zast?pów ci?? i siek? zaro?la Po?cig by? tu?-tu?. Za chwil? j? dopadn?! S?ysza?a nawo?ywania i trzask ?amanych ga??zek. Koszmar! Poluj? na ni??! Dlaczego pragn? jej ?mierci?! ".