Sprawiedliwi

To ksi??ka podwójnie potrzebna: mówi s?owami prostymi, czasem nawet j?zykiem dzieci - lecz czujemy, ?e te s?owa nieporadne dotykaj? spraw najwa?niejszych, mówi? o heroizmie jakiego wymaga bycie cz?owiekiem. Bohaterom ksi??ki wci?? grozi powrót do zwierz?co?ci, ?atwiejszy ni? si? wydaje, aprobowany przez wi?kszo?? ludzkiego stada. Ich rozterki i pó?niejsze decyzje dorzucaj? wa?ne argumenty do dyskusji o ludzkiej wolno?ci, o warto?ciach ludzkiego ?ycia wa?niejszych ni? samo ?ycie. Opowie?ci ?cibor Marchockiej s? pora?aj?ce a jednocze?nie optymistyczne, pokazuj?, ?e dobro by?o mo?liwe, cho? cena by?a czasem straszna. Presja pchaj?cych w stron? zbrodni i z?a osób najbli?szych - s?siadów, cz?onków rodziny - nie by?a ?atwa do przezwyci??enia. Pokazuje to przejmuj?co opowie?? zatytu?owana prosto: Rozalka - Kolonia Szeroka 1943 ) - a po niej prawie wszystkie nast?pne. ( & hellip;) Jedno z najbardziej przejmuj?cych opowiada? chwilami razi dos?owno?ci?, chwilami wywo?uje podziw dla, ju? nie talentu, dla odwagi autorki, która bez pó?tonów maluje ociekaj?cy krwi? portret z?a ( Antoni - Ostrówki 1943 ). ( & hellip;) Znaczenia symbolu nabiera scena ko?cz?ca opowie?? Staszek - Kupowalce 1943. Do rangi tragicznego bohatera wyrasta wiejski Iwan, któremu nie uda?o si? ocali? cz?owieka, nie móg? te?, rzecz jasna znale?? ksi?dza - chowa zmar?ego pod sosn? i na korze wycina krzy?. ?cibor Marchocka wci?? szuka 10 sprawiedliwych; mimowolnie odtwarza biblijny dramat o Sodomie, w której anio?owie szukaj? najpierw pi??dziesi?ciu a potem chocia? dziesi?ciu - by ocali? miasto. (Ks. Rodz. r.18). Ostatecznie ratuj? tylko Lota z rodzin?, jego ?ona zostaje ukarana, za grzech niewielki jakim jest kobieca ciekawo??. Autorka znajduje swoich i naszych Dziesi?ciu, pami?taj?c o wo?y?skim ludobójstwie - warto by ocali? ich w naszej pami?ci. Odautorska cz??? zatytu?owana & bdquo;Droga do prawdy ". jest wa?nym dope?nieniem opowie?ci. Opowiada o trudno?ciach w zbieraniu materia?ów do ksi??ki, o niech?ci historyków, do których si? autorka zwraca?a i o pomocy duchownych, tak?e ukrai?skich. Wi?kszo?? oficjalnych historyków III RP (b?d?my dok?adni: odziedziczonych po PRL, uczelnie nie przeprowadzi?y lustracji) unika tematu nie wiedz?c, czy jest politycznie poprawny. Tym bardziej nale?? si? s?owa podzi?kowania takim ludziom jak Krzysztof Szwagrzyk, Leon Popek czy Krzysztof Gilewicz. ( & hellip;) Bohdan Urbankowski