Slikar prolaznog sveta

Nobelova nagrada za književnost 2017. Kroz se?anje na neslavne detalje iz svog života, slikar Masu?i Ono preispituje svoju ulogu u državnom propagandnom mehanizmu tokom Drugog svetskog rata. Za razliku od svog u?itelja, nisu ga privla?ile zapadne tehnike slikarstva, ve? tradicionalni na?in, pogodan za propagandne postere, što je umetnika odvuklo ka ideologiji ekstremne desnice, potkazivanju i osvajanju politi?kih pozicija mo?i. Dilema otadžbina ili umetnost razrešava se izdajom i jedne i druge. Nakon rata, Ono je suo?en s radikalnim promenama koje se dešavaju u društvu – ugovoreni brakovi nestaju, promenjena je uloga žene u društvu, status staraca više nije isti, a njegov ugled naglo opada. Slikar prolaznog sveta zahvata sve velike Išigurove teme i pripoveda?ke postupke: promašene živote ?ije se niti odmotavaju kroz se?anja, teške istorije, oklevanja, pogrešne izbore i (ne)svesno poricanje odgovornosti za sopstvene postupke i odluke, kao i nepouzdanog naratora iz prvog lica, koji s jedne strane ograni?ava ?itaoca da stekne realniju sliku okruženja u kome se radnja romana odigrava, ali s druge produbljuje uvid u unutrašnji kompleksni i, vrlo ?esto, ambivalentni i konfliktni svet glavnog junaka. Generacija koja je u?estvovala u zlo?inima, kao njihov izvršilac, intelektualni podstreka? ili estetski propagandista, prinu?ena je da se nakon stravi?nih razaranja u Hirošimi i Nagasakiju pomiri s gubicima: izgubljeni su životi, izgubljen je rat, ali, podjednako bitno, nepovratno su izgubljeni ?ast i ugled. Roman je osvojio „Vitbredovu nagradu“ za knjigu godine i ušao u najuži izbor za „Bukera“, što ?e Išiguru po?i za rukom još tri puta u karijeri (osvoji?e ga 1989), svrstavaju?i se tako u red najuspešnijih autora od osnivanja ove prestižne svetske književne nagrade.