Dûvpi?k bi xwe venade

.Kadim bir kentteki ya?am ve tarih ve bazalt ta?lar aras?ndan yükselen sesler. Sadece sesler de de?il, an?lardan f??k?ran enstantaneler. …Ve kahredici olaylar, dar sokak ve geçitlerde bo?al?rcas?na akan kan… P?nar?n ba??n? kimler tutmu?, teti?e basan kim, yank?lanan silah sesi kimin yüre?ine vurur? Her kahraman? bir hain izler, her korku bir mavzerin namlusundan f??k?r?r ve akrepler kusar “faîlî meçhulleri”! Akreplerin kentinde “akrep” silahlar?yla sokaklar tutulmu?. Herkes birbirine sorar, “?imdi kimde s?ra”? “Bu sabah Mardinkap?’da ensesindeki kur?unuyla bir gazeteci kendini tarih sayfalar?na yazd?!” Acaba s?ra bende mi diye sorar bir okuyucu kimseye çakt?rmadan. …Ve Urfakap? kan ak?tmadan, durmaks?z?n araç do?urmakta… Tablalar geçer incik boncuk dolu, çakmak, pil, ayna-tarak, bel lasti?i, c?mb?z ve t?rnak makas? da cabas?, ya?ama dair ne varsa geçit yapar ve hayk?r?rlar: Mardinkap?’da katliam var! Emir verilmi?, buyruk ilan edilmi?, Vedat Ayd?n’?n Cenazesinde kitle taranm??! Ta?lar a??nm?? bin y?llar?n dokunu?uyla, sokaklar erimi? sesler, s?r bak??lar, öksürükler, mermiler, küfürler, hayk?r??lar, inlemeler ve sarho? naralar?yla… Bir nine torununa masal anlat?r, sadece anlatmaz, ninniler. Masal? Saraykap?’daki dar bir sokakevinde katili taraf?ndan kesilir. Katil J?TEM’e gitmeden, kendini tan?tmadan kendini anlat?r. Saraykap?’da bir bayrak sallan?r sessiz, sahipsiz, alt?nda kimsecikler yok, kimseyi üstüne a?latmayan, ama herkesin üstüne a??k att???, talihsizli?ine gün sayd??? ve a?lad??? bir bayrak. Kasaptan henüz ç?km?? et, daha günyüzü görmemi?, lakin ufuklar? kanatm??; koçlar b?çak için s?rada, zaten “her koç b?çak için” de?il mi? B?çaklar körelmi? fakat, cesetlerle köreltmi?ler k?l?çlar?. “Akrep Kendini Sokmaz” roman? faili meçhullerin ya?and??? 1988-1998 y?llar? aras?ndaki Diyarbak?r’? (ve tabi ki Türkiye’yi) anlat?r.