Czarny skorpion

„Czarny Skorpion” Micha?a Majewskiego to eklektyczny zbiór, sk?adaj?cy si? z siedmiu opowiada?, które na pierwszy rzut oka zdaj? si? by? zupe?nie ze sob? niezwi?zane. Mo?e i nie s?. Niemniej, intryguj?ce jest, jak wiele rzeczy tak naprawd? ??czy stworzone przez Autora postaci. Pisarz w swych opowie?ciach snuje subtelnie, jakby mannowskim, zadumanym i uprzejmym piórem refleksje na temat cz?sto nawi?zanych, jeszcze za m?odu, lecz nies?abn?cych wraz z up?ywem czasu, m?skich i damsko-m?skich wi?zi oraz stoj?cych za nimi uczu?. Poprzez fabu?y rozwa?a tak?e kwestie najrozmaitszych poszukiwa? dróg do wewn?trznego spokoju, ukazuje ?wiadectwa lojalno?ci i honoru. Opisuje straty, ale te? czasem umo?liwia nieraz nierealne powroty. Innym razem jednak?e, j?zykiem zgo?a odmiennym – ostrym i gorzkawym – wprowadza losy ludzi szemranych interesów, kreuje obrazy ?wiata niejasnych porachunków, specyficznych pseudonimów, podejrzanych telefonów oraz ?ci?tych g?ów, wplataj?c jednocze?nie w t? nowocze?nie westernow? mieszank? nieoczekiwane elementy poniek?d nadprzyrodzone. To proza ró?norodna, zawieraj?ca w sobie obie strony medalu twórczych zamys?ów Majewskiego: t? jasn?, ?agodn? i ciep??, ale te? i t? ciemn?, opisuj?c? nieszcz??cia, cierpienia, utrat? i ?mier?. Stwierdzenie, która z nich przewa?a jest ju? zadaniem dla ka?dego Czytelnika z osobna.