Ogród: Z?ote Jeziorko

Gdy tafl? jeziora o?wietla?o poranne s?o?ce, zdawa?o si?, ?e ma? l?ni, niczym z?oto. Ale by?o to tylko z?udzenie. Nie wszystko z?oto, co si? ?wieci. Tak samo tutaj, pod p?aszczykiem drogocennego kruszcu, kry? si? brud i zgnilizna. Zgnilizna licznych cia?, które l?dowa?y w Jeziorku. Cia?a m??czyzn, o wysokim PSI. Zdawa?o mi si?, ?e jeden z moich pobratymców zach?ystuje si? wod? i znika pod powierzchni?. Nie przeszkadza?o mi to jednak wcale. P?yn??em sobie spokojnie do celu. Chcia?em by? pierwszy po drugiej stronie. Pragn??em wygra? ten krótki wy?cig i dotrze? do stóp Piramidy, gdzie móg?bym odda? si? w jej w?adanie.   Z kilkunastu m??czyzn, na drugi brzeg dotar?o pi?cioro. By?em dopiero trzeci. Wszyscy ta?czyli i skakali uradowani. Nie ja. Mnie ogarn?? sza?. Poczu?em wielk? si??, której nie by?em w stanie ujarzmi?. Poczu?em zazdro??. To ja mia?em by? pierwszy. To ja mia?em by? oczyszczony. Chwyci?em biedaka, który sta? najbli?ej mnie. Szarpn??em za szyj?, podci??em nogi. W przyp?ywie niepohamowanej energii, wspomaganej zastrzykiem adrenaliny, wrzuci?em go z powrotem do Jeziorka. Znikn?? pod powierzchni?. Nie potrafi? wydosta? si? spod g?stej mazi.