Pal? Pary?

Rozpowszechni?a si? w obecnych czasach do?? nagminnie w?ród najszerszych kó? czytelniczych jaka? obawa, czy pasja, czy podejrzliwo??, czy te? pochopno?? z?o?liwa bardzo, skryta, ludzi my?l?cych niegodna & mdash; dzielenie ksi??ek literackich na buduj?ce i burz?ce, pogodne i zatrute, zdrowe i niezdrowe, czyli jakoby chore, zaraz? szerzy? mog?ce. & thinsp;Pochopno?? owa, nawiana w nasze serca i umys?y z twardych klepisk politycznego ?ycia, jest chorob?, z?o?liw? naro?l? w dziedzinie oceny i miary utworów kszta?tu literackiego. ?wiadczy ona, ?e metody straganu, jarmarku, czy cho?by bojów politycznej trybuny przenosimy w dziedzin? odczuwania i kontemplacji. Nie o to bowiem chodzi przecie?, jak autor pokierowa? losem ludzi, czy spraw, to jest, czy wygodzi? naszym pogl?dom politycznym, spo?ecznym, lub narodowym. Je?eli im wygodzi?, nie racja jeszcze, i? s?uszno?? rzeczywist? ukaza?. Je?eli im zaprzeczy? & mdash; nie racja, i? my w?a?nie drog? s?uszno?ci kroczymy.