Mój dekalog

Czy kto? z was chcia?by pój?? do piek?a. Oczywi?cie – po?owa z was odpowie, ?e tak, ?e w piekle jest fajnie i ?wietne imprezy jakie wystawia Lucyfer, ?e najlepsze laski ju? tam s? i mo?na pi? i ?pa? do woli. Otó? – ?pa?. To s?owo wywo?uje u wszystkich dziwne dreszcze – na tyle przyci?ga, co i odpycha. Po?owa z was, gdyby mia?a tylko okazj?, to by przy?pa?a – a je?liby to nie wi?za?o si? z ?adnymi konsekwencjami, to i wszyscy. Ale wierzcie mi nie na s?owo, bo zaraz przeczytacie co? co przekona was, ?e narkotyki to najprostsza droga do piek?a – tego po ?mierci i za ?ycia. ?puny to ko?acz?ce si? miedzy nami dziwne istoty, które na pewnym etapie uzale?nienia sprzedaliby matk? i ojca za dzia?k? – nie nie po to ?eby poczu? haj, ale, ?eby poczu? si? normalnie. Tak jak wy czujecie si? teraz, prawdziwy ?pun czuje si? dopiero po za?yciu dzia?ki. Wi?c ?puny maj? piek?o ju? za ?ycia. G?ówny bohater wpada w piek?o najgorsze z mo?liwych, bo po za?yciu ogromnej ilo?ci narkotyków udaje si? w swoj? najd?u?sza podró? – podró? do Tartaru – tej cz??ci Hadesu (królestwa podziemi) gdzie cierpienie – i to fizyczne – jest immanentn?, przyrodzona cz??ci? bytu. Cierpi on nies?ychane katusze wywo?ane przez lek psychotropowy, którym go tam faszeruj? jak dobr? kaczk? rodzynkami. Ka?dy zastrzyk pot?guje tylko ból. A? bohater Mirek mówi w ko?cu, ?e przekona? si? o tym, ?e piek?o jest miejscem gdzie odbiera si? najgorsze katusze i to nie w jakich? kot?ach ze smo??, ale w porz?dny militarny sposób przydzielanymi szprycami. Czy mamy ?a?owa? Mirka. Przecie? dosta? si? on tam na g??bie Tartaru z w?asnej woli. Czy aby z w?asnej. Gdyby wiedzia? do czego doprowadzi go flirt z narkotykami, to czy zabiera?by si? za nie…? Oczywi?cie, ?e nie – tylko ?e jego nikt nie ostrzeg?, a wy po przeczytaniu ksi??ki nie b?dziecie ju? mogli powiedzie?, ze nikt was nie ostrzega?… Wi?c je?li mimo to si?gniecie po narkotyki, to znaczy ?e macie niepouk?adane w g?owach.