Tylko polskie wino

Pomys? na TYLKO POLSKIE WINO, zrodzi? si? w g?owie autora kilka lat temu. Jest rozwini?ciem jednego z felietonów, jakie napisa? do regionalnego czasopisma w mie?cie swego zamieszkania. G?ówny bohater opowiadania Józek Langner, to posta? fikcyjna, cz?owiek o pokr?conym przez nadmiar alkoholu ?yciorysie, o którym inni zwykli mawia? ofiara przemian ustrojowych. Odesz?a od niego ?ona, sprzedaj?c mieszkanie i zabieraj?c ze sob? ukochanego syna. Nie umie si? z tym pogodzi? i z roku na rok stacza si? coraz bardziej, podupadaj?c na zdrowiu. Cho? t?skni za tym, co utraci?, nie skar?y si? na swój los. W rozpaczy, jaka go otacza, pojawia si? bezinteresowna pomoc poznanego, ciekawskiego ma?ego Krzysia i jego ojca. Oferta pracy i ciep?ego k?ta w daczy nad jeziorem, okazuje si? kusz?ca, i Józek nie potrafi jej odrzuci?. Ale nawet nie przypuszcza, w co zosta? uwik?any. To, co pocz?tkowo wygl?da na szcz??liwy los, z czasem przekszta?ca si? w co?, czego si? nie spodziewa? i nie potrafi zrozumie?. Na odludziu odci?tym przez ?nie?ny kataklizm, b?dzie zmuszony stoczy? walk? o ?ycie nie tylko swoje, ale przede wszystkim dziewi?cioletniego ch?opca, u?pionego i porwanego dla bajo?skiego okupu. Okupu, który nim zosta? za??dany, ju? kosztowa? ?ycie kilu osób. Na stronach tej powie?ci, liczne trupy, przeplataj? si? ze zwrotami akcji i scenami czarnego i sytuacyjnego humoru. Wszyscy przecie?, od najm?odszych lat, uwielbiamy dwie zakorzenione w nas skrajno?ci umys?u: paniczny strach i spazmatyczny ?miech. Grzegorz Koz?owski to mieszkaniec ko?ca ?wiata, czyli Bieszczad. Prze?y? ju? po?ow? ?ycia, cho? nie wie ile mu jeszcze pozosta?o. W m?odo?ci, chcia? zosta? pilotem, ale lekarz stwierdzi?, ?e ma krzywe oko. D?ugo si? kszta?ci?, lecz wszystkie dyplomy na nic si? zda?y. Nie ma na?ogów, cho? niepozbawiony jest wad. Czasem si? k?óci, ale nigdy nie obra?a. K?pie si? pod prysznicem, nigdy w wannie, bo ?ur smakuje mu tylko w zupie. Nie jest wybredny, zjada wszystko, co mu podadz? pod warunkiem, ?e jest identyfikowalne i w konsystencji zmuszaj?cej do u?ycia szcz?k. Zup? przek?ada nad drugie danie. Ch?tnie rozmawia, cho? przewa?nie koncentruje si? na s?uchaniu. Babskie gderanie sprawia mu przyjemno??, cho? nie znosi zrz?dzenia. Od lat zasypia u boku tej samej kobiety, cho? nie zawsze ?pi a? do rana. Po przebudzeniu czyta ksi??ki. Nie nosi portfela. Ma konto w banku, ale nie przelicza wszystkiego na pieni?dze. Nie ma konta na facebooku. Fascynacj? innych ludzi wspó?czesn? technik?, traktuje z przymru?eniem oka. Sam pos?uguje si? t? technik?, lecz tylko z konieczno?ci. Samochód ma, ale do pracy i na spacer, chodzi piechot?. Pracowa? ju? w ró?nych firmach, lecz swojej jeszcze nie za?o?y?. Z rodzin? lubi si? spotyka?, cho? nie cierpi rodzinnych biesiad. Pija alkohole, cho? si? nie upija. Nie pije piwa, bo jedyne, co jest po nim pewne, to to, ?e trzeba opró?ni? p?cherz. Na nogi zak?ada czasem dwie ró?ne skarpetki, ale buty zawsze ma do pary. Preferuje buty ze sznurowad?ami. Na bungee skoczy? raz w ?yciu, wi?cej tego nie zrobi, bo troszk? popu?ci? w spodnie, ale ogólnie by?o fajnie. Im wi?cej pisze, nabiera coraz wi?kszego przekonania, ?e twórczo?? polega g?ównie na kre?leniu tego, co stworzy?o si? do tej pory. Intryguj? go odmienne stany ?wiadomo?ci, wywo?ane u?ywkami. Z powy?szego powodu, przysiada si? do parkowych filozofów. ?a?uje, ?e nie mo?e si? z nimi napi?, ale wtedy nie zapami?ta?by, o czym mówili. Brzydzi si? k?amstwem, toleruje k?amstewka, bo bez w?tpienia jest w nich co? poci?gaj?cego. Mierzi go nietolerancja, a ?mieszy ?wi?te oburzenie. ?mieje si?, kiedy tylko ma ku temu okazj?. Czasem p?acze, ale nigdy z w?asnego powodu. Kocha swoje ?ycie, cho? nie zawsze jest z niego zadowolony.