Las, pole, dwa sobole

W tej ksi??ce jest wszystko. Liryka, refleksja, czarny humor i obrazki rodzajowe po??czone w ca?o?? wyobra?ni?. Ból po stracie, bezradno??, zagubienie, koniec i pocz?tek. Opowiedziane ?ciszonym g?osem, spokojnym tonem, przy u?yciu minimalnej liczby s?ów. To prozatorski odpowiednik haiku. Ma?e, skondensowane ol?nienie. Jedno z tych, których nigdy si? nie zapomina.