Opowie?ci niezwyk?e

W kolejnej ju? powie?ci Aleksandra Janowskiego sensacja goni sensacj?… z zawrotn? szybko?ci?! Hiszpania, Kanada, Polska, Rosja, Szwajcaria, Stany Zjednoczone, przestrze? kosmiczna… Porwania, okupy, przest?pstwa mi?dzynarodowe, oszustwa, przekupstwa, wymuszenia i rozboje, przemyt i przemoc w aferze szpiegowskiej z wysokim brunetem i seksownymi blondynami w prze?roczystym negli?u… w tle. O tej ksi??ce dyskutuje si? od Lizbony do W?adywostoku… i dalej. Autor, jak na niego przysta?o, „Opowie?ci niezwyk?e” stworzy? wyrazistym, bezkompromisowym i interesuj?cym stylem: „Czyta?em sobie, jak zawsze, ulubion? gadzinówk? przy porannej kawie i grzankach z d?emem, przygl?daj?c si? przy okazji zdj?ciom rozebranych w ró?nym stopniu gwiazd, gwiazdek i podgwiazdek. Nie powiem, stanowi?y jakie? urozmaicenie do tytu?ów w rodzaju ”Niemowl? o dwóch g?owach zastrzeli?o swoj? opiekunk?, nielegaln? imigrantk? z Haiti”. Obok zamieszczono wywiad z matk? tego utalentowanego dziecka, pobieraj?c? d?ugoletni zasi?ek dla bezrobotnych, jej obecnym przyjacielem, nielegalnym imigrantem z Meksyku, oraz babci? w dalekim Santo Domingo -„takie s?odkie male?stwo... Nigdy nie p?aka?a, jak j? przewiesza?am przez plecy w chu?cie podczas zbioru truskawek na plantacjach”. Ojciec pociechy - nieznany, to znaczy matka nie potrafi?a go wskaza?. Nuda”. Przy lekturze „Opowie?ci niezwyk?ych” nuda nam nie grozi!